استعاذه به ربوبیت خدا (قرآن)

---

از مواردی که انسان به خدا پناه می‌برد، استعاذه و پناه بردن به ربوبیت خدا است.

۱ - استعاذه انسان به ربوبیت خدا

---

پروردگار، یگانه پناهگاه انسان‌ها است، لذا ما به پروردگار عالمیان پناه می‌بریم که در چند جای قرآن نیز به آن اشاره شده است:
واتل مآ اوحی الیک من کتاب ربک... ولن تجد من دونه ملتحدا. («ملتحدا» به معنای پناهگاه است.)
وربک الغفور ذو الرحمة لو یؤاخذهم بما کسبوا لعجل لهم العذاب بل لهم موعد لن یجدوا من دونه موئلا.
وانی عذت بربی وربکم ان ترجمون.

۲ - استعاذه پیامبر به خدا از شر شیطان

---

پیامبر اسلام صلی الله علیه وآله، نیز موظف به قرار دادن خود در پناه پروردگار، از شر وسوسه شیطان بودند:
و قل رب اعوذ بک من همزت الشیـطین و اعوذ بک رب ان یحضرون.

۳ - استعاذه پیامبر به خدا از حسودان

---

همچنین پیامبر صلی الله علیه وآله ، موظف به استعاذه به پروردگار، از شرور پدیده‌ها، شب تاریک، جادوگران و حسد حسودان بودند:
قل اعوذ برب الفلق من شر ما خلق ومن شر غاسق اذا وقب ومن شرالنفثـت فی العقد ومن شر حاسد اذا حسد.

۴ - استعاذه پیامبر به خدا از شر جن و انس

---

و همچنین پیامبر صلی الله علیه وآله ، موظف به استعاذه به ربوبیت، سلطنت و الوهیت خدا، از شرور وسوسه گران جن و انس بد بودند:
قل اعوذ برب الناس ملک الناس الـه الناس من شر الوسواس الخناس الذی یوسوس فی صدور الناس من الجنة والناس.

۵ - پانویس

---